- Interieur
Al voordat de eerste steen van een huis is gelegd, bepaalt de locatie in grote mate de woonervaring. Project Baleares van OOAA Arquitectura bevindt zich op een speciale plek, en dat had vanaf het prille begin doorslaggevende gevolgen voor het overtuigende resultaat waar je nu naar kijkt. De uitzichten zijn meeslepend, de tinten monochroom en de dimensies bedarend. Welkom in een pand waar haast geen plaats krijgt.
Sinds 2011 creëert oprichter Iker Ochotorena onder het Spaanse OOAA Arquitectura bouwwerken die volumineus doch sereen aanvoelen. Een woning is voor hem als een schuilplaats waar warmte ons elke dag opwacht. Beheerst maar toch uitgesproken: voor deze studio is het evident. Ondanks het onderbouwde portfolio en de ervaring waar het team op kan terugvallen, wisten de opdrachtgevers achter dit project hen toch een mooie uitdaging te presenteren. Het koppel wilde een vakantieverblijf in Menorca laten bouwen waarin zijzelf, hun drie dochters en diens families in terecht konden. Voldoende slaapkamers, meer dan enkel de strikt nodige ruimte en toch welkome privacy voor iedereen waren dus al snel de voornaamste steunpunten waar het succes van deze commissie op rustte. Het resultaat moest eveneens niet te complex zijn, maar in plaats daarvan een eenvoud en visueel gemak bezitten. Daarnaast bewees de ligging, vlakbij Mahon Port, op meerdere manieren definiërend te zijn voor de uitkomst. Er moest namelijk rekening worden gehouden met de noord-gerichte oriëntatie naar de zee en de straatkant in het zuiden. De fenomenale zichten en de specifieke mogelijkheden van de ligging waren van het begin tot het einde bepalend voor de architectuur. Het resultaat is volledig afgestemd op gebruik als een vakantiewoning te midden van de pracht van de Balearen: een kalme bestemming die pronkt met de nabijheid van het aanlokkelijke water. 
Het kleurenpalet is een monochrome middenweg tussen bruin en beige
Alles heeft een begin, zo ook Project Baleares. Elk ontwerp start de architect met het beschouwen van de locatie en de plus- en minpunten die hiermee gepaard gaan. Wat al bestaat, kan je niet negeren. Het huis zou aan de zuidkant niet ver van een klein dorp komen te liggen. Dit betekende dat te veel inkijk vermeden moest worden zonder het daglicht toegang te weigeren, integendeel. Uiteindelijk bedacht de studio een aangename tuin met een reusachtige balk. Op die manier genieten de bewoners van zoveel mogelijk licht, terwijl ze niet moeten inboeten op privacy. Verder was het vanzelfsprekend dat de zee aan de noordkant een vast onderdeel van de woning moest kunnen uitmaken, en dit door de uitzichten te optimaliseren. Omdat beide kanten zo’n grote invloed op het plan hebben, was het project vanaf de vroege fase al uniek te noemen. Er is dan ook geen groot aantal verschillen te bespeuren tussen de eerste schetsen en het afgewerkte resultaat. Aangezien de dimensies en oriëntatie de nodige aandacht vroegen, ging de aandacht initieel voornamelijk daar naar uit. Dat heeft geloond, want de wensen werden vervuld en alle mogelijke twijfels weggenomen. Zowel de klanten als de architecten waren vanaf het begin tevreden, en dat is uiteraard een duidelijk teken van slagen. De op een na voornaamste uitdaging was eerder logistiek. Gezien de eilandlocatie was het niet vanzelfsprekend om alle materialen en middelen tijdig daar te krijgen, maar met de ondersteuning van lokale lieden kon ook dit obstakel mooi overwonnen worden. 
Wat de stijl van de studio betreft, is het toonaangevend hoe het team zich niet probeert vast te binden aan een bepaalde esthetiek. In plaats daarvan vinden ze het vooral van belang dat een architect inspiratie put uit zijn eerdere ervaringen en die opnieuw vormgeeft in het huidige project. Ochotorena tracht daarom steeds te vertrekken vanuit een bepaald idee en de contextuele wensen en beperkingen er mee in te verwerken, waarna het ontwerp onafhankelijk op zichzelf kan staan. Als je reeds bekend bent met zijn werk, zal je wel kunnen beamen dat hij de muren vaak erg uitgesproken maakt en zoveel mogelijk natuurlijke materialen gebruikt. Daarnaast moeten de proporties zich steeds in de juiste balans tegenover elkaar verhouden en moet het resultaat een niet te ontkennen ritme meedragen. Deze toevoeging aan het portfolio wijkt daar niet van af, en daar zijn we blij om. De architectuur definieert zich ook deze keer voor een groot deel door de gewichtige muren, die tegelijk zwaar maar organisch voelen. Binnen zijn alle wanden met pleister afgewerkt: een handige manier om interieur en exterieur dichter bij elkaar te brengen, en uiteraard visueel aantrekkelijk. Aan de buitenkant werd er eveneens met pleister gewerkt. Op de meeste plekken fungeert natuurlijke steen als de bevloering, wat bijdraagt aan het ongedwongen karakter dat doet ontspannen. Het is geen toeval dat het kleurenpalet aan de binnen- én buitenkant uit een monochrome middenweg tussen bruin en beige bestaat. Door een degelijke drastische keuze te maken, slaagden ze erin de woning een natuurlijk ogend deel van de omgeving te maken. Dit was een bewuste zet, want de karakteriserende tinten en de duidelijk aanwezige muren vormen samen het DNA van het ontwerp. Met de warme zeebries tegen je gezicht en de ondergaande zon die de grote gevels kortstondig doet branden, ontpopt dit ontwerp zich tot veel meer dan enkel een verblijf. 
Meer lezen kan in de zomereditie 2023 van Imagicasa Magazine.
Photography by Rafa Diéguez Fotografía