- Interieur
Om een woning te ontwerpen waar bewoners zich snel thuis kunnen voelen, wordt er vaak gegrepen naar een eerder bescheiden interieur. Dat kan je eenvoudig aanvullen met persoonlijke elementen, zoals in deze woning het geval is met de kunstverzameling van de eigenaars. Het team van het Australische Templeton Architecture realiseerde hier een residentie die het gevoel van een galerie samenbrengt met dat van een warme gezinswoning.
Deze Edwardiaanse woning ligt in een buitenwijk van Melbourne en wordt verborgen door een diepe tuin met veel textuur. Het pand telt twee verdiepingen en een uitbreiding, die eveneens niet zichtbaar is vanaf de straat. Templeton Architecture zoekt in ieder project naar een tijdloze ingetogenheid en verfijning, en dat deden ze ook hier. Specifiek streefden ze naar een evenwicht tussen enerzijds de creatieve rust van een kunstgalerie en anderzijds de persoonlijkheid en warmte van een thuisbasis. Het resultaat laat zien dat die beschrijvingen niet per se hoeven te botsen, maar dat ze zeker een harmonieus eindpunt kunnen hebben. In dit project waagde het team zich aan de perfecte integratie van een nieuwe aanbouw in de rest van de woning en de omgeving. De oorspronkelijke woonst, met zijn klassieke kamers, centrale hal en trap, bleef grotendeels hetzelfde. Het nieuwe gedeelte is verborgen achter de bestaande trap en is iets lager geplaatst dan de rest van de woning. De keuken is het hart van deze ruimte, waar je ook een bijkeuken en eet- en woonkamer vindt. De open haard brengt extra gezelligheid, terwijl het dakraam en de grote schuifdeuren voor een sterke verbinding met de tuin zorgen. Daardoor voelt de uitbreiding aan als een aaneengesloten reeks van functies in plaats van één grote ruimte. De kunstverzameling van het gezin voegt extra kleur toe aan de lichtgrijze basis van het interieur, terwijl het hout in onder meer het kookeiland en de eettafel voor warmte zorgt.
Alle functies lopen in elkaar over en de binnenruimtes blenden moeiteloos met de tuin
De juiste positionering van de ramen was erg belangrijk om de beste uitzichten op de tuin te verkrijgen. Ze bieden nu een blik op de noordelijke en westelijke aspecten van de omgeving en lijken de tuin als het ware te omlijsten. Op die manier worden de binnenruimtes en het landschap één. Ook aan het zonlicht is gedacht: in de zomer zorgt een externe pergola voor gefilterd licht, terwijl er in de winter voldoende zon binnenkomt dankzij het gebladerte dat dan naar beneden valt. Het interieur kent met andere woorden een soort van vloeiende lijn waarbij alle functies in elkaar overlopen en de binnenruimtes moeiteloos blenden met de tuin. De nieuwe uitbreiding is verbonden met de Edwardiaanse rode bakstenen gevel door middel van een stevige metselwerkconstructie. Die is afgewerkt met microcementpleister, wat zorgt voor een tijdloos effect vol textuur. Het resultaat is een woning die met haar kunstcollectie doet denken aan een galerie, maar tegelijkertijd ook een gezellige plek biedt waar het gezin kan samenkomen. De basis van het interieur bleef bescheiden, waardoor de bewoners er voldoende persoonlijke elementen aan konden toevoegen en zich de woonst helemaal eigen konden maken.
Photography by Sharyn Cairns